Wprowadzenie

Czym jest ADHD?

ADHD/Attention Deficyt Hyperactivity Disorder/ to zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi, charakteryzujący się niską zdolnością do wewnętrznej kontroli i hamowania. Najważniejsze objawy zespołu ADHD, to:

– nasilone zaburzenia uwagi, czyli niemożność jej skoncentrowania,

– nadmierna impulsywność,

– nadmierna ruchliwość.

Obecnie duża ilość rodziców zgłasza się po poradni z powodu trudności wychowawczych. Również zwiększa się liczba problemów z zachowaniem zgłaszanych przez nauczycieli. Pomimo jednak, że to właśnie dzieci z ADHD sprawiają największe trudności wychowawcze, jak również osiągają słabe wyniki w nauce, nie wszystkie "niegrzeczne dzieci" mają ten rodzaj zaburzenia.

Według ICD - 10 (klasyfikacja chorób Światowej Organizacji Zdrowia) rozpoznanie zaburzeń hiperkinetycznych wymaga stwierdzenia wyraźnie nieprawidłowego nasilenia zaburzeń uwagi, nadmiernej aktywności i niepokoju, które wzmagają się w różnych sytuacjach i utrzymują się w czasie, a które nie są spowodowane przez inne zaburzenia, takie jak autyzm i zaburzenia afektywne.

1. BRAK UWAGI

Co najmniej 6 z następujących objawów braku uwagi utrzymywało się przez co najmniej 6 miesięcy w stopniu prowadzącym do nieprzystosowania lub niezgodnych z poziomem rozwoju dziecka.
• częste niezwracanie bliższej uwagi na szczegóły lub częste beztroskie błędy w pracy szkolnej, pracy lub w innych okolicznościach.
• częste niepowodzenia w utrzymaniu uwagi na zadaniach lub czynnościach związanych z zabawą.
• często wydaje się nie słyszeć co zostało do niego (do niej) powiedziane.
• częste niepowodzenia w postępowaniu według instrukcji albo w kończeniu
pracy szkolnej, pomocy w domu lub obowiązków w miejscu pracy (ale nie z powodu zachowania opozycyjnego, ani niezrozumienia poleceń).
• często upośledzona umiejętność organizowania zadań i aktywności.
• częste unikanie lub silna niechęć do takich zadań, jak praca domowa wymagająca wytrwałego wysiłku umysłowego.
• częste gubienie rzeczy niezbędnych do niektórych zadań lub czynności, jak wyposażenie szkolne, ołówki, książki, zabawki lub narzędzia.
• często łatwa odwracalność uwagi przez zewnętrzne bodźce.
• częste zapominanie w toku codziennej aktywności.

2. NADMIERNA AKTYWNOŚĆ

Co najmniej trzy z następujących objawów nadmiernej aktywności utrzymywały się przez co najmniej 6 miesięcy w stopniu prowadzącym do nieprzystosowania lub niezgodny z poziomem rozwoju dziecka:
• często niespokojnie porusza rękoma lub stopami, albo wierci się na krześle.
• opuszcza siedzenie w klasie lub w innych sytuacjach, w których oczekiwane jest utrzymanie pozycji siedzącej.
• często nadmierne rozbieganie lub wtrącanie się w sytuacjach, w których jest to niewłaściwe (w wieku młodzieńczym lub u dorosłych może występować jedynie poczucie niepokoju).
• często przesadna hałaśliwość w zabawie lub trudność zachowania spokoju w czasie wypoczynku.
• przejawia utrwalony wzorzec nadmiernej aktywności ruchowej, praktycznie nie modyfikowany przez społeczny kontekst i oczekiwania.

 

3. IMPULSYWNOŚĆ

Co najmniej jeden z następujących objawów impulsywności utrzymywał się
przez co najmniej 6 miesięcy w stopniu prowadzącym do nieprzystosowania lub niezgodnym z poziomem rozwoju dziecka:
• często udziela odpowiedzi zanim pytanie jest dokończone.
• często nie umie czekać w kolejce lub doczekać się swej rundy w grach lub innych sytuacjach grupowych.
• często przerywa lub przeszkadza innym (np.: wtrąca się do rozmów lub gier innych osób).
• często wypowiada się nadmiernie bez uwzględnienia ograniczeń społecznych.

4. POCZĄTEK ZABURZENIA NIE PÓŹNIEJ NIŻ W WIEKU 7 LAT

5. CAŁOŚCIOWOŚĆ

Kryteria są spełnione w więcej niż jednej sytuacji, np.: połączenie braku uwagi i nadaktywność występujące i w szkole, i w domu lub zarówno w szkole, jak i w innych okolicznościach, gdzie dzieci są obserwowane, takich jak klinika (potwierdzenie takiej sytuacyjnej rozpiętości zwykle będzie wymagało informacji z więcej niż jednego źródła, relacje rodziców na temat zachowania w klasie mogą okazać się niewystarczające).

6. OBJAWY 1-3 POWODUJĄ ISTOTNE KLINICZNIE CIERPIENIE LUB UPOŚLEDZENIE W ZAKRESIE FUNKCJONOWANIA SPOŁECZNEGO, SZKOLNEGO LUB ZAWODOWEGO
7. ZABURZENIE NIE SPEŁNIA KRYTERIÓW CAŁOŚCIOWYCH ZABURZEŃ ROZWOJOWYCH, EPIZODU MANIAKALNEGO, EPIZODU DEPRESYJNEGO, ANI ZABURZEŃ LĘKOWYCH

Dziecko z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej jest nieuważne, nadpobudliwe i impulsywne w każdym środowisku, w którym przebywa. Typy ADHD mogą być różne, w zależności od przewagi występujących objawów z danej grupy (typ z przewagą nadruchliwości, typ z przewagą zaburzeń koncentracji, typ z przewagą impulsywności, typ o równomiernym nasileniu wszystkich grup objawów). W każdym przypadku zachowanie dziecka i przejawiane trudności będą nieco się różnić.

Obserwując zachowanie dzieci z ADHD można zauważyć, że mają one duże problemy z przewidywaniem następstw swoich zachowań oraz zaplanowaniem własnej pracy. Dzieci te mają dużą potrzebę ruchu i rozładowania wewnętrznych napięć. Mogą mieć tendencję do angażowania się w niebezpieczne i ryzykowne przedsięwzięcia. Łatwo je również sprowokować, rozzłościć. Zazwyczaj nie podporządkowują się zasadom w grupie. Zdarzają się reagować agresywnie. Wszystko to niejednokrotnie skutkuje izolacją od rówieśników, dlatego, że ich zachowanie drażni resztę grupy. Pomimo tego, że niejednokrotnie dzieci z ADHD mają wysoki iloraz inteligencji, w szkole pracują znacznie poniżej swoich możliwości. Ze względu na deficyt uwagi, różnego rodzaju zadania mogą wykonywać o wiele wolniej, popełniać dużą ilość błędów, a także nie kończyć rozpoczętych działań. Źle reagują również na nadmiar bodźców, dlatego stanowisko ich pracy powinno być pozbawione zbędnych rzeczy, które mogą rozproszyć ich uwagę. Potrzebują również większej ilości przerw podczas pracy.

Zwraca się szczególną uwagę na potrzebę niwelowania poczucia izolacji u dzieci z ADHD oraz nauki współdziałania z rówieśnikami. Ze względu na liczne trudności w funkcjonowaniu w grupie dzieci te często mają zaniżoną samoocenę, co potęguje problemy emocjonalne i trudności z zachowaniem. W ostateczności zaś może to prowadzić do depresji, uzależnień, a nawet samobójstw.

Pomoc dzieciom z ADHD powinna być kompleksowa, obejmować wspólnie podejmowane działania na gruncie szkolnym, domowym i rówieśniczym. Niezbędne jest wdrożenie treningu umiejętności psychospołecznych (zajęcia grupowe), zaleca się również terapię indywidualną, pracę z całą rodziną, a w przypadku dużej ilości objawów zastosowanie farmakoterapii.

 

Opis usługi

Diagnoza ADHD służy:

  • potwierdzeniu lub wykluczeniu jego występowania,
  • określeniu przewagi poszczególnych objawów,
  • określeniu dalszego postępowania terapeutycznego.

Przebieg diagnozy

Diagnoza ADHD jest procesem wieloetapowym, bierze w niej udział kilku specjalistów. Pierwsze spotkanie opiera się na dokładnym wywiadzie z rodzicem dziecka. Prosimy o dostarczenie na nie jak najobszerniejszej dokumentacji medycznej dziecka dotyczącej stanu zdrowia, przebytych chorób, badań, itp., Prosimy również o informację oraz ewentualną dokumentację dotyczącą przebytych już badań psychologiczno - pedagogicznych. Następne spotkania (około 3-4) to obserwacja zachowań dziecka, jak również przeprowadzenie badań wystandaryzowanymi narzędziami badawczymi. Niezbędne jest również przeprowadzenie badań lekarskich wykluczających inne schorzenia, tj.: padaczka, przewlekłe zatrucie ołowiem, nadczynność tarczycy, choroba reumatyczna, niedokrwistość, które mogą dawać podobny do ADHD obraz kliniczny. Po całościowej diagnozie, jej wyniki wraz z zaleceniami przekazywane są rodzicom dziecka. 

 

 

 

Cennik:

Cena za pierwszą wizytę

150zł /60 minut

Opinia - 1 specjalista / dodatkowy specjalista

100zł / +30zł

Kto prowadzi?

  • Mgr Hanna Gawonicz - psycholog

Jak umówić się na wizytę?

Telefoniczna rezerwacja wizyty:

Osobista rezerwacja wizyty:

TERAPIA
Ośrodek Zdrowia i Rozwoju Człowieka
ul. Kłodnicka 2, 41-706 Ruda Śląska